Thursday, April 5, 2012

kan tutuyor beni



Bakamıyorum gözlerinin içine duyarsız
acılar filiz veriyor
kök salıyor
yüreğime
can suyum çekiliyor
ciğerime

baktığım kareler kararıyor
resimler sandıktan çıkarılmış
ayva kokulu
sır gibi saklanmış
sakızlanmış
asidi uçmuş
iyot yüzlerden akıyor
karasarı
sapsarı
sarılık mora hesap vermiyor
atom reaktörleri körelmiyor
kısır bir döngüye kilitleniyor
sancılar
doğuracak sandıklarım
bir bir düşüyor
kara üzüm taneleri
ezilmiş avuçlarımda
katline karar verilenlerin
kanı tutuyor dediler

ondandır bu umursamaz donukluk
ölü balık gözü
denize susamışlık
ondandır bu bando mızıka
mermi bazuka
kahramanlık türküleri
ondandır bu şehit abideleri
tunç yüzlü erkan
kadifesi solmuş madalyalar
yakamdaki kan lekesi rozet
tumturaklı nutuklar
noktasız

ondandır kara gözlüm
sana sevdalanmam
ondandır dilsiz kalışım
baktığım tuneller sağır
kazdığım dehlizler kör
adadığım adaklar mundar
döktüğüm ağıtlar dualaşmaz
taptığım tanrılar insanlaşmaz
kaskatı
kadavra


ondandır hilal kaşlım
bu deyyus adalet
bu çalıntı mülkiyet
bu ceberrut devletlu han
bu bekçi bekir
bu darbe
bu debdebe
bu soygun sofrası
bu deyyus hamam
bu zevk-u sefahat
bu mezelenmiş tarikat
bu kirli gömlek
bu rüşvet
bu  tantana
bu dört köşesi cennet
denilen memleket


ondandır inci dişlim
cayır cayır yanar tenim
cehenneminde cehaletin
kül olur
savrulur elerim
selvilerle eğilir
kayınlarla dirilirim
salınmaz salıncaklarda
sallanır kefenim...


ondandır bu kavgamın
bu kadar keskin
bu kadar sana dair oluşu
beni bana dönüştüren
korla doluşu
zora başvuruşu
karambola savruluşu
ondandır yenilgilere biçtiğim don
sefilliğimin yüzkarası
gurur torbam
maskelerin dikalası
beyaz derim
suflü semerim


ondandır
susmalarım yersiz
kabullenişlerim göksüz
sinmelerim yüzsüz
şaşı yatmalarım
şehla kalkmalarım
ondandır
ondan


ondandır nar dudaklım
kalıbımı basarım ondandır
donkişotluğum değirmensiz
deli dumrulluğum köprüsüz
vede ölçüsüz....
bu da geçer deme sakın
kan tutuyor beni
nerede kanarsa kanasın
can yutuyor beni
nerede alınırsa alınsın

Volkan Kemal
 Görseller: Misha Gordin