Huseyin Rahmi Gurpinar - Kedi Yuzunden - Sesli Kitap

Song from a Secret Garden

Onbir karanfil

Adımlıyordu odayı gözleriyle

sol köşeden sağa

beş adım iki karış üç parmak

yukarıdan aşağıya

dört adım üç karış dört tırnak

yastık tırmalıyordu yüzünü

dün geceden kalma ağır ter kokusu

kim başını dayamıştı

belli değil

kim fırlatmıştı sümüğü duvara..

kim

kime yataklık yapmıştı

kalıp kalıp

buz gibi

iki insan kırgın mı kırgın

iki sevgili dargın mı dargın

iki aşık sevda yüklü

deli divane...

belki bir çocuk

ağlamayı unutmuş

bastırılmış donuk mu donuk

başı anasının omzunda

ezik mi ezik

üç yaldızlı otel odasında

yıldızlar sönükmü sönük

perdeler dökük mü dökük

dışarıda ıslık kayıp

elektrik direğinde lamba

florasan

gözkırpıyor pencereden adama...

II

hava soğuk mu soğuk

tam tekmil piyade

çifte kazak

yün çorap

yastığı yere atıp

uzandı yatağa

nefesini dinledi kalbini yokladı

yan duvar inledi, iki öksürük

kısık mı kısık

nefes molası veriyor  belki dedi

temizlikçi kadın

gecenin bu saatında

gündüz sabun fabrikasında

vardiya uzun mu uzun..

beş çift göz aç mı aç

doyurmak zor mu zor

yenilmek kolay mı kolay

sırtlanlar azgın mı azgın

karanlık zifiri mi zifiri

sokaklar haydut mu haydut

sızılar derin mi derin

asi yalın mı yalın

kar suyu

köpük köpük

fabrika fabrika

ev ev

kenef kenef

çamaşır çamaşır

asfalt toz toprak

yosun

kirli mi kirli..

III

tavanda ölü balık gözü

sinek boku nokta mı nokta

kırk mumluk ampul sarı mı sarı

sol köşede

örümcek ağı

sabır mı sabır

nefes alış boş mu boş

ağlar telaşlı

sırma mı sırma

ışık etrafında pervane sevdalı

deli mi deli

gamsız döner

tekke mi, tekke mi..

tek mi çift mi

sorular salkım saçak

uzun mu uzun

gece başladı

biter mi biter

bit yürüyor sırtında

emer mi emer

kan yorgana sıçrar mı sıçrar

sırça saraylar

yıkılır mı yıkılır

sabah olursa...

erken dönerse kırlangıçlar

şafak sökerse

söküm söküm

süklüm püklüm

doğrulur adam

kan ter içinde...

IV

sokakta telaş başlar

kepenk sesleri

top seslerine karışır

kışlada talim var

hazor ol..

ayağa kalk

sola bak

sokulma yorgana

sağa dön

kenefe!

sidik zoru bu olsa gerek dedi..

kabus mu

gerçek mi

düş mü yoksa bu?

ben neredeyim

ne işim var

evsizler evinde

yurtsuzlar yurdunda

kurtsuzlar

amik ovasında

ben kimim

o kim

o da ne

telefon daki ses..

yaban mı yaban

ılık mı ılık

bekliyorum dedi

aşağıda..

V

Açtı gözlerini çevirdi tavana

örümcek gülümsemesi sinmişti duvara

pervane yakalanmıştı aniden

sarılıp sarmalanmış

ağlardan kefene

tahtakurusu yatağa

bit yorgana

saklanmış

gecenin ışıklarını bekliyordu tokca

karınca ordusu

tek çizgide

uygun adım

marş marş

çıkıyordu talime..

VI

Pencereden aşağıya sarkıttı gözlerini

uçurdu dudaklarını

kiraz mı kiraz

hava ayaz mı ayaz

yürüdü beklentilerine

bir mektup postalar gibi baktı otele

taahütlü

görülmüş

damgalı

pulsuz

akşamı hiç özlemez

geceden kaçar oldu

bir avucunda oda numara bir

diğerinde

onbir

karanfil...

 Volkan Kemal

Yeşili

 zeytin tanesi gibiydi gözleri 
henüz dalından koparılmış..
ayrılğın sızısı damlıyordu, 
özsuyundan kaynamış 
taştı..
taşlık tepelerdeki zeytin ağacı,
ovaya inad dağlaştı;.
efeleşti, 
mavzer gözlü..
namlusuna dal sürülmüş
yeşili..

Volkan Kemal
...yarımlıklardan

Tuncel Kurtiz - Bir 'İnat' Hikayesi

Saatlı

bir bütün değildi karakedi
toplamaydı
ana
baba
sokak
mahalle
kasaba
kasap
şerif
şeref
şerife

şehirleşmemişti bir türlü
ne köpekleşmiş tasmalı
ne fareleşmiş basmalı
nede insanlaşmıştı
asmalı konak! 



ne kitabı vardı
ne katibi
nede kitabi konuşurdu
hitabi...
 
çıkarmaydı fırlama!
sınır
bayrak
vatan
illet
illede meraklı
balıklı karga

çarpmaydı duvar davar
tekme tokat
emir komuta
demir yumruk
kelle koltuk
deri kemik
pılı pırtı
çer çöp

bölmeydi yedi parça
yürek
mide
beyin
göz
tırnak
dal taşak
göçmüş
göçürtülmüştü vesselam

göçük altında kalmıştı silueti
bir gece yarısı
bombalanınca Mostar
üçün biri sırıtmıştı
tırnaklarına takılı
tam takım
saatlı
maarrif takvimi...

Volkan Kemal

Yarımlık'lardan

Yedi canlıydı dediler

altısı gitti cehennemine insanlığın..

yedincisi paramparça; ayakta!

 arafta kalmamağa yeminli!

Kilitlendi

 Kilitlendi tırnaklarının battığı yerde gökyüzü

sarardı kokusu bulutların

kükürtleşti bakışına taktığı gözlerinde mercek

ölüm yağdı yağacak

açtı açacak atom mantarları

mantar

topuklu

 

baktı boş içi yıkılmış sokaklara

dolu dolu kalabalıklara

yakın bir el aradı

gölgesinden hızla kaçan

uzansa tutacaktı

kaçsa kurtulacak

ne uzandı

nede kaçtı

dondu kardelenlere kök veren

gözenek...

mermi çekirdeğine

saplandı yürek

büküldü sancılara kanıksamışlık

böyle bitmeyecek dedi

öykülerimiz sonu

böyle sonlanamaz

kavgaya soyunmalar

böyle dinmez

açlık sancısı

böyle dişle sökülemez

tırnakla biçilemez

umuda don

keşkelerle yoğrulamaz

yarının hamuru

acabalarla yarılamaz

kararan kareler

açılamaz güneş yüzlü sevdalar

sen kendinle dara varmayınca

çürüyüp lime lime olmayınca

yokluğundan varolmayınca...

varol

yok

hep

Karakedi sızım sızım eğirdi diliyle yalayıp yutmadan tüylerini..

Yeniden varoluşa ekledi yarım kalan düşlerini..

Sustu..

Sömürge halkının sokak kedisi olmak dedi Serseri:

Bir deri bin kemik..

Benzemez tüyleri kapıkullarının parlaklığına, kıskanmaz onu vareden yalnızlıklardan..Kader der geçer başı sıkıştıkca, inanmasada..

Sömürge sokakları şarap sidik kokar hep

Döl yatağında sızlanmalar, sızıntılı örtüsüz yataklar, aşeren yüzlerdeki çilli benekler

Yüz mumluk lamba isinden karartmalar

pencereleri sarı sümük renkli varoşlar..

solgun bakışlı ince boyunlu şiş göbekli çocuklar

bağlar kuyruğuna tenekeli akşamları..

geç geçebilirsen, köpekleşmiş sokaklar darlanıp boğdu boğacak beni seni onu..

seç seçebilirsen ölümlü yırtılmalar

yüz göz kan revan..

her bir yürek balkonlu sefalar arar..

her bir damakta arnavut ciğeri tadı

kapanır açılmaz kilerli kapılar..

kara yüze ak maskeler..

maskelemeler

melemeler

sus dedi karakedi, karnı sırtına yapışmış silme deri..

sırası mı şimdi sayıklamanın açlıkla terbiyelenmiş dilime inad!

sırasımı şimdi baklava börekli şakalar

sömürgeleşmişliklerimle semirmenin sırasımı

sırası mı sevdalım

sırasımı açlıkla terbiyelenmişliğime geçirdiğin bu zırlamalar..

sus dedi..

bu kavga böyle yalın ve düz gitmez

yenilgilerimizin ezberi bitmez..

savruluşumuzun sesini dinle dur dedi..

durdu

dur

ne kadar lanetli

kör topal

ne kadar arısız yüzsüz ihtiyar

ne kadar aç açık

ne kadar deri deri cüzzamlı

ne kadar sapık sürüntü gamlı

orospu it ibne sefalı

yenilmiş yıkılmış yırtılıp sökülmüş

lime lime duvar duvar yıkılmış

mapus mapus zindan zindan dökülmüş

timar timar hane hane dizilmiş

kaç kaçık varsa

topla gel

bu gece şenlik var

sokak kedilerinin ayranı kabardı kabaracak..

kabar

kap

isyan var asırlık derimize isyan

isyan var isyan asırlık kirlerimize

katraklanmış kör gözlerimize

ezbere çıkmış sözlerimize

isyan var..

is

gökyüzünü boyamanın zamanıdır zamanı

karaya kızıl güller bağlamanın zamanıdır..

kara haçlara kara aylar 

sarı yıldızlar sarmanın sarmalamanın

sokakları ayağa kaldırmanın

toza duman eklemenin

sevdalanmanın

sevdalan

sevda

sev

il..

Volkan Kemal