satır aralarına boşluk bırakmıyorum
kelimelerim tokat gibi inmeli
hiçbir çerçeveye sığmayan resmin
karelere bölünmeli
sekizin kare köküne eşitlenmeli
köşeye sıkışan şah
gibi terlemeli
komut bekleyen piyon gibisin
korkak
emir kulu bir kölesin
yüreğine saplanmış
ölüm korkusu
kaçırma bakışlarını
gözlerine sıkıca bağla siyahı
derin nefes al
yüreğine nişanla
şaşırma sakın
bas tetiğe
ve
gönder
tek mermiyle
mahkumunu ölüme
özgürleşsin
biteviye....
Volkan Kemal
Yarımlık”lardan
MAT adlı oyun için yazılmış gibi
