.jpg)
kayıp yakınlarının kurduğu düş çadırlarında
üç gece zifiri sancılar çekmişti
ağulu gözyaşlarının dindiği o yerde
baktığı her göz onu andırıyordu
konuşan her dudaktaki yara izi
uçuklamış.
fiiliyatta hakikat aranır
düşte güneş tozları
düşte güneş tozları
bekleyişe
takılımış
cehennem hurmaları
diye haykırdı
sırtındaki kambura sığınmış ihtiyar
bir cadı kedi.
Ve devam etti
dövmeli alev bakışlarını ufka gerip
isyanı
suskunluğumuza sarmaladık
nisyanı
sevdamıza yamaladık
geldik bu güne..
sanmayın ki
unuttuk
her gece düşlerimizi deşer
yetmiş yıldır durmaz şaşar
korkularımıza eklenir
azalırız üçer beşer
yok olmaya yüztutmuş
birer ikişer
irkildi birden
kabardı tüyleri
oklaşan bakışlarına
eklendi öyküleri
kimse zapdedememişti
kale duvarları gibi örülü
dağlarımızı
kimse boyun eğdirememişti
toprak anamızı..
bir gece yarısı
alev dilli
gözleri milli
yürekleri tunçtan
uçan devlerle geldiler
homurtuları yankılanan vadilere
postlarını serdiler
mızıkalar bandolar
karnı sırtında tazılar
gözleri bakıra çalmış bir komutan
sürek avı başladı dedi..
kılıcını çekip
kara kavruk bir enseyi
belirledi
başlar düştü önce
gövde çaresiz
ayaklar ezildi
yolsuz dümensiz..
kelle avcılarına
kurban seçildi yiğit seyitlerimiz
derelerden su yerine irin aktı
karlar üzerinde
kan kızıl ayak izlerimiz
bombalar yağdı
dağ tepe taş
kahpe kurşunla paralandı
anlın ortasındaki kaş
yığınlarca
toprak sürer gibi sürdüler
pamuk atar gibi attılar
savruldu küllerimiz
ve tarihlerine bir not düşüp
bu çağdaş mezalime
tenkil adı verdiler
dağları kızıl ülkümüze
dilini çözemedikleri lehcemize
akıl erdiremedikleri töremize
yolunu şaşırdıkları rahimimize
tunçelleriyle girdiler
döllediler “medeniyet”
denilen
ceberrut belayı
üstüne tünediğim
alafranga helayı
sömürüden nasbini alan kel ağayı
başımıza
devlet eylediler
yaralarım tütün bassam azalmaz
karalarım gözüm üstün sağalmaz
düzgünbabaya adasam çoğalmaz
kurbanlığım boynum derincedir
munzurumun suları serincedir..
serince
serin
ser
ser beni
Volkan Kemal
.jpg)
