Sevgiye susamıştı
susamıştım
susamıştık çöl kuyuları kadar aziz
bir bekleyişi çağırıyorduk
dizlerimize eğilip
iman edercesine sessizliğe koşulu
çığlık içindeydim
içindeydi
içindeydik
dizginsiz..
Umudu arıyorduk
avuçlarımdaki
avuçlarındaki tere gömülü
kalp vuruşlarımız karıştı birbirine
bu ne ritim ya-rab
bu ne düzensiz
düzensizlik...
Susarak konuşuyorduk
yitirmişti manasını
söylenmedik tüm tümceler
yitirmişti renklerini zambaklar ülkesindeki filizler
bir gölge oyunun oynuyorduk
perde açılıp kapandıkça
ipleri elinde kalanlar sırıtıyordu..
bir alkış tufanı kopuyordu
ve çöken sahnedeki kağıt kelebekler
uçuşuyordu..
İçim içine sığmadı taştı
bir ihtiyar fırladı yüreğimden korkuları aştı..
bir çocuk feryadı asılı kaldı oyuncağa yapışan ellerimde..
okşarken kanatlarını karanfillerin
bir kanarya sarısı sessizliğine büründü
günbatımı dudaklardaki acılı çizgiler..
kırlangıç karasına takılı kaldı
söylenmemiş ezgiler
Ve
Kabuğuna çekildi zaman
Volkan Kemal
