Kazan Dibi

 Açlık ordularına komuta edenler

          imparatorun gölgesinde

selam durdu

emeğin ağır aksak

uygun adım

sol

sağ

gene sol

toz duman

yaman yürüyüşüne

         

taburlar halinde geçti köleler

ellerinde çekiç

          orak

ve çıkrıklar

çevirdiler sürüleri

eğirdiler

yünlerini

          ipliklediler

dokudular

          rengarenk

          desen desen

          kilimlediler

                   yol yol

bölükler halinde geçti

          ellerinde tüfek

          parmaklarında tetik

          yüzlerinde maske

maskeleştiler

gaz odalarında

          soluğu tükenenler

birbirinin sırtına tırmanarak

          tek lokma nefes için

birbirini çiğnediler

sakızlaştılar

asit kuyularında

fosforik

kıt’alar geçti

          sıra sıra

          önce kara

          afrika

          sonra sarı

          asya

          ve daha sonra

          latin amerika

kuyruklar uzadı

          pirinç

          lahana

          tarhana

          turşulaştı

          tabular

tabuliler

çocuklaştı ordular

          kefenleşti deriler

          kesirleşti sayılar

          aids

malarya

sümük salya

burunları düştü

etleri lime lime

soluğu kesik

kilise çanı

minare gölgesi

fasarya

bulutlara yükseldi

yanık bir arya

acılar dizildi

kara inci tanesi

gerdanı çarcur edilmiş

pili bitmiş marya

abideler dikildi

          özgürlük adına

          şehit kanı içildi

          cennet ırmaklarından

          yeni bir don biçildi

          eskisinden

daha da palavra

göze takılmayanlar

gece karanlığı basınca

yürüyüş koluna dizildi

          kolu dirseğinden kopuk

          dizi ayaksız

          dudağı patlak

          gözü akmış

          tırnağı kopuk

          taşağı yırtık

          pılı pırtık

cüzzamlılar katıldı en son

          alaya,

          veremlilerle kol kola

          başladılar duaya

          dilleri kan içinde

          çürük battaniyeden sızdı yaralar

          perdelendi zeytin gözler

          sarardı bebeler

          eğdiler bakışlarını

          tahtı revana kurulu

imparatoru alkışladılar

         

çekiç örse değende

          kıvılcım kızıla vuranda

          renkler isyan edende

          gökyüzü karaya saranda

          kavga korkuyu bölende

          korku sidiği atanda

          yıkıldı zifirin duvarı

açıldı dar-ı gülistan

darmadağın oldu kaleler

yıkıldı filler

          kuyruğu kopmuş dana

          gibi kıvrıldı

          kıt’alar

          milyarlar üretmek

          pazarda tükenmek içün

milyonlar sürüldü

                   kanlı savaşa

         

önce direnenler çekildi dara

          teslim olanların kırıldı kanadı

          tövbe edenlerin kesildi dili

          ırzı kırıklar düzüldü bir bir

          intikam aktı yıl boyu

          süpürdü onurlu soyu

          tarihin çöplüğüne

yenilenler yenilgileri içine gömüldü

          yenenlerin zaferi

          devletsel düttürüyle övüldü

          yalan miras kaldı talana

mirasyediler hakim oldu

beş yıldızlı hana

hamamlarda kirler üredi

yeni bir soytarı türedi

eskisinden de maskara

kapkara

kazan dibi

maskeli

Volkan Kemal

Yemyeşil

  "I think they got me for the name I was born with!! But seriously it all had to do with that Damn War in Chechnya!! It seems every Russian President is a critic!"

 Anna Stepanova Politkovskaya (born Anna Mazepa)

Russian Journalist and Human Rights Activist

Yemyeşil

 Barış düdükleri çalsa bile

galibi hiç belli olmayacaktı savaşların

terkedilmiş şehirlerin sokaklarında

dağa kaldırılmış kadınların çığlıkları kaldı asılı

boş mermi kovanlarını

gerdanlık yapan kızların sancıları yardı kasıkları

bir tas lahana çorbasına

teslim olmanın anısını kimse hatırlamadı

yıkık duvarların barut yüzlü tuğlalarına tırnakla yazılı

doğuracak piçini gizledi savaşı sonlamanın sevinci

yenilgiyi tadanların kiniyle yıkandı gökyüzü

zifiri

  yarınları olmayanlar doğdu savaş sonrası

dünü sorgulamayanların apış arasından

dişiyle kesilen göbek bağı sızladı durdu

haşlanmış ipek kozasından sarı sular aktı

kelebeklerin gözü kaldı dut sürgününde

atlasa işlendi bayraklaşan türküler

madalyalar satıldı kilise kapılarında

camilerde selalar verildi

helvalar dağıtıldı

utanç duvarlarına sürülen eller eridi

buda’nın kulakları düştü avuçlarına

yasını tuttu kan kırmızı nehirler

hayaletleşti düşler kayıp posta katarında

beklentilere eklendi belkiler

savaştan dönenlerin postalları yarıldı

seçim sandıkları açılmadan

demokrasi ağıtları yakıldı

kınsız kılıç üstüne

apoletleri sökülmüş generallerin imzası

barış levhalarında kurumadan

topların namluları çoktan hedefe yönelmiş

tüfekler sökülmüştü kütüklükten

analar doğurdukca

semizlendi ordular

palazlandı anamalcı kan tüccarları

talim boruları yeni bir hücum emri daha verdi

sınırlar delindi bin yerinden

yeniden yaratıldı düşmanlık tarihi

taburlar sıralandı resmi geçit başladı

sürüleşmiş halklar tek adamı alkışladı

robotlaştı adımlar marşlar bandolar

borsalar şaha kalktı

ganimet tellalları sekiz sütuna manşet attı

savaşın haklılığı üstüne yemin billah

sevgilinin gözyaşı eritti mendilleri

yastık altlarında gizlenen

mor dantelli

kısır bir döngü sürüldü tezgaha

bir daha milyon daha

insanlık tarihi budur dendi

savaş tanrılarına adanan kurbanlıklar

sürüler halinde

cennet kapılarına erişmek için

ilahi bir çoşkuyla yarıştı

ve açlık orduları

bu düttürüye alıştı

eklendi silah fabrikalarına

her gün bir yenisi daha

kutsanan savaşa

seyirci kalanlar

barış madalyalarıyla

nobele aday şimdi

kapkara

savaşan neden savaştığının ayırdına varamadan öldü

barışan neden barıştığının farkına varmadan cepheye sürüldü

her ikisi de aynı toprağa gömüldü

bir zeytin köklendi kan suyundan kıpkızıl

yeni sürgünler verdi

dallanıp yapraklandı

çam kokulu

taç oldu

kybelenin saçlarına

kilim dokulu

yemyeşil

Volkan Kemal

Genç yaşta öldürülen savaş karşıtı Rus gazeteci;

Anna Stepanovna Politkovskaya' nın anısına saygımla

(30 Ağustos 1958 – 7 Ekim 2006)

darmadağın

aramayın beni

orada şurada

burada

çocukluğumu yitirdiğim sokaklar boş

ne simitçi geçer olmuş

ne salepçi hacı musa nın gülyağı kokulu sakalı

savruluyor rüzgarda...

ne arnavut kaldırımları kalmış atılmadık

nede yorginin meyhanesi satılmadık

artık midye kabuklarıyla oynamıyor

mahallenin veletleri

nede lastik top peşinde koşturuyor günboyu

tüm yüzler boğazından asılmış

tüyleri yolunmuş

ördek gibi ürkek ve kirli sarı

tüm sesler metalik kristal kırması

ne çamurları kalmış yolların

ne fayton arabalarına takılan çocuk sesleri

bu şehir sokak sokak teslim alınmış

sessizlik kulelerine asılmış

çarmıha gerilmiş ellerinden

dilleri yolunmuş dibinden

anlaşılmaz sesler çıkarıyor radyolar

ekranlar kan kusuyor

vitrinler yağlı bir ışıkla yıkanmış

ne kestane kavuran kalmış sinema önlerinde

ne barbut atan yumurta topuklar

köşebaşlarını tutmuş umarsız bir ezgi

ud tambur

susmuş

kuduz köpekler vurgun yemiş

kara kedilerin kuyruğu teneke sesli

baykuşlar kaçırmış yaralı gecelerin uykusunu

terkedilmiş sokaklar verem tükürür

tiner yüzlüler kovulmuş köşe bucak

suratsızlar selam durur

bayrağa

heykele

mınbere

silahlar çatılmış

coplar satılmış

çorbaya su katılmış

tutukevler tutulmuş

zincirlikuyu tabutluk

asfatların sırtı yolunmuş

derileri dökülür cüzzamlıların

mansurlaşır ceylanlar

canıma tak der

çeker giderim

çekilirim kendi darıma

darmadağın

Volkan Kemal

Bedelini ödedik

doğmadan ödedik
anaya süt
babaya iskele
kardeşe karındaşlık
yoldaşa sırdaşlık
hocaya bir harf
hacıya gülsuyu
devlete kelepçe zincir
en zayıf halkasına takıldık
en çürük dişine doldurulduk
sürüleşme hakkı ödedik sürülmeden
ve
karanlıkta yanışın
bedelini ödedik
çıralaştık


eskimeyen arnavut kaldırımlarında
yürüyüş kolları yenildiğinde
haziran bakışlı bebelerin gözkapakları
korkuyla kapandığında
açlığın sınır tanımayan bozgunu
boğazı geçtiğinde
cumartesi analarının sancıları
umudu deldiğinde
beklemenin bedelini ödedik


bekletilmenin
sabrını yaşadık kasıklarımızda
dokuz ay
dokuz doğurduk
dokuz memeli
bereket tanrıçası
toprağı
hallaç pamuğu gibi atanda
atık sular körfeze akanda
zehir istavriti yakanda
ağlar lime lime olanda
çaylar zakkumlaşanda
yudumlamanın
bedelini ödedik kırtlama
yandan çarklı
tavşan kanı
içmenin
yerden yardan geçmenin
kaçak tütünsarmanın
yumruk mezesi seçmenin
veremle dansetmenin
uçkuru çözmenin
abdest bozmanın
nataşa süzmenin
düzmece yaşamanın
bedelini ödedik


ulu orta konuşmanın
yazmanın çizmenin
postal ezmenin
parkeyle sızmanın
dağa çıkmanın
ovada gezmenin
ant  içmenin
azıp tozmanın
bol keseden atmanın
kanın delisinin
aklın velisinin
aşkın kamçısının
acısıyla inledik 
hüçre hüçre eridik
dara gerildik
yandık kavrulduk
hedefsiz vurulduk
dört köşeye savrulduk


serden geçmenin
sevdayı seçmenin
bedelini ödettiler
ödlekler


yanıldık
yenildik,
yitmedik
kendimize borçlu gittik
geri dönmedik


Volkan Kemal


15 Haziran 2000


Bu düttürü, kimseye değil, kendisine borçlu gidenlerlere adanmıştır..

Görseller: Misha Gordin

Matt

  Eti eteği eksiğin

neresinden tamamlamağa kalksan

yarım kalmışlığı bitmiyor

neresine dokunsan

sökülüyor yırtık pırtık

yeniden dokuyamıyorum

tezgahıma göz değmiş

söyleşemiyorum

dilim damağımda kurumuş

közleşemiyorum

kapıları kapalı hanla

özleşemiyorum

yıkılmış duvarlar geliyor

üstüne üstüme

kalelerim delik deşik

şahı merdan

ser peşinde

santranç tahtasına dönüşür

tarihsel düttürüm benim

dedi karakedi

uykularını öykülerine bindirip

düşlerini yeniledi

moraran geçmişin

küllenmişliklerini

üfleyip dağıttı

bu ne ağıttı ya rap

bu ne çılgın kavga yeri

kartacalı serdengeçtinin biri

imparatora başkaldırıp

sürdü

kısrağını savaş yerine

filler tutsak olmuş buzlu bayırlara

dağları geçit vermiyor alpin

kış bastırmış

kara yaz üstüne

kar tepeleme geliyor

hannibalde umud

bala sürülmüş baldıran otu

dilim dilim

yalın yalın

ayazı kurumuş

yüzdeki çizgilerde

köle orduları aman vermiyor

gladyatörleri yenik düşmüş meydanlar

sessiz çığlıklar yapışmış aslan yelelerine

romanın yanık etekleri sancılı telaş içinde

sallanıyor arenaları yücelten mermer ayaklar

yıkıldı yıkılacak deye beklenen devr i saltanat

bir türlü yere çökmüyor

diz kapaklarına

yamanmış

yaman

yama

kölelik

rıhtımlara yanaşıyor

afrikanın kara derili gücü

tabur tabur yürüyor

düşmanın düşmanına

asyanın sahteyan derisi

vur ha vur

urun ha urun

çeliğe su veridi verileli

görmedi böylesi direniş

böylesi çarmıha geriliş

böylesi ilaha yalvarış

böylesi ilahi tükeniş

yarılıp da karnı koca kıtanın

yutuverdi

başı kalkan

yüreği ceylan sürülerini

doğunun yakınından trakyadan

şahlanıyor kavganın kıratı

döğüşlerin zanaatı

sanatlanıyor

spartaküste

meydan erlere

deriler yerlere seriliyor

duvarlarına yazılıyor boylu boyunca

romadan kostantinapola

kazınıyor esirler dünyasına

kızıl kara

“Benim olan senin, senin olan benimdir”

biz demeyi öğreniyor

korku sidiğini atanlar

ve

bir kavgadır başlıyorki

bir sevdadır sarıyorki

uzağı yakınlıyorki

varma gitsin

sarma gitsin

sorma yitsin

binlerce yıllık güven güvence

bir mevsimde kora dönüşüyor

eteklerinde vezüvün

napoli yangın içinde

roma endişeli

bekleyişe umud da eklenince

umuda isyan bayrağı yelelenince

deme gitsin

deme

de

bu ne şahlanıştır yarap

şahı al aşağı eder

bu ne dalgalanıştır yarap

gölü tufan eyler

bu ne kalleş vuruş

bu ne sırta hançer

bu ne köle ruhtur

yenilgiyle biter

piyonlaşır

vezirler

reziller

kanları kurur

çarmıha gerilenlerin

çivili ayalarında

ağıtlar asılı kalır gökyüzünü yırtan

fırtınalı akşamda

esirler ordusu

esir alınır

muzaffer roma sokaklarında

çiğerleri aç köpeklere parçalatılır

isyan nisyana dönüşür

nisyan kına sokulur

doğunun vadedilmiş güneşinde

iki dirhem gümüşe satılır yüce insanlık

son lokmaların paylaşıldığı

dost sofralarında

dost sofralarında kelleler satılır

iki kadeh rakıyla

dost sofralarında maskelenir yüzler

iki yüzlü takıyla

dost sofralarında düşman kol gezer

açlık tokluğa yenik düşer

dost sofralarında

düşmanlık pazarlanır

karakedi gerindi

vazgeç, mezelenmeğe değmez dedi

gevezelenmeğe hiç meyletme

sür atını şaha kalksın

taş kaleden öteye

aş kendi sınırlarını

sinir uçlarına hakim ol

sabrı terketme

atmışdört karede gez

izini belletme

sırrına ser ver

sırra kadem basma

sırları dökük aynalara yaslanma

demire su ver paslanma

paslanma

paslan

pas

pas verme

paslanmış yüreklere

ve sürdü

baldırı çıplak son piyonu

kara kareye

kıstırdı şehin şahı

mat dedi

mat

maaatt !

Volkan Kemal

Bu öyküsel düttürü, isyanı umuda dönüştüren, yenilse de eğilmeyenlere adaklanmıştır.

Sizin kaleleriniz, sırçadan saraylarınız varsa; bizim de umuda yürüyen adsız ayaklarımız var!

Çözümsüzlüğüm

 Seviyorum oynamayı

kelimelerle

ezip büzmeyi

                   çekip çevirmeyi

topaç gibi

          fırdöndü

                   fırlatmayı

fay hattına batmayı

          depremleşmeyi

                   seninle

seviyorum

barbut atmayı

          çift kapı kapatmayı

düşeşlemeyi

          şeşbeşle kaçmayı

aniden

          diz çökmeyi

                   dizine yatmayı

sereserpe

seviyorum

          şahlamayı

                   matlamayı

martlamayı miyavlamayı

kedice

ip atlamayı

          idamlık

                   mapus yatmayı

gözlerine kapanıp

          batmayı

                   günlerce

seviyorum

defterini dürmeyi

          argolaşıp

          bamteline basmayı

          basbayağı

bayağılaşanı

seviyorum

breh more

keyfe gelip

nara atmayı

çamura batmayı

enseyi karartmayı

hallice

halilim

sevgi diyorum

hani dört köşe

          sekiz bucak

kucak kucak

yumurcak

örselenmemiş

kavağa çıkmış

boyluboyunca

seviyorum

          sevişmeyi

                   delice

dellenip elenmeyi

yarışa soyunup

belenmeyi

tellice turnam

          buralarda durmam

demeye getirmeyi

          yutkunup

          utkulanmayı

          ufuksuz

          yola düşmeyi

          pusulasız

          yelkenlenmeyi okyanusları

bir solukluk durup

          geri baklamayı

          takılı kalmayı

oltasına gözlerinin

          istavritleşmeyi

seviyorum amma velakin

          ölümlerden yaşam beğenmeyi

          sevemedim

karagözlüm

sürmelim

belalım

var mı bundan ötesi

duruş

durak

ırak

bırak deyerum

bırak

var git deyorum

          bal gözlüm

          kovanlaşmadan

kovalaşmadan nar çiçekleri

solmadan dalında badem

sararmadan leylaklar

dönmeden leylekler

göçürülmeden yuvalar

yıkılmadan isli bacalar

sarılmadan yaralar

yürek dolu

acılar sağalmadan

var git deyorum

          saat geceyi vurmadan

          onikiden

al git deyorum

          ayırıp başımı gövdemden

          başım

gözün

          üstüne

          takılı kalsın

          tam takır

sür beni

          bin bilinmeyenli

denkleme

çöz beni çözümsüzlüğüm

          kör düğüm

                   kaldığım

bu yerden

yeter!

Volkan Kemal