Hümeyra - Gidemediklerimiz

Görüyormusunuz Denizin Gerisinde
Kumsalda Hayli Uzakta Bir Ev Var
Tek Pencereli Bir Ev
Içerde Bir Iskemle
üzerinde Gençliğim

Bir Yatak, Bir Yorgan, Bir Kirik Masa
Bir Ip Sallanir Boynumda

Odama Simsicak Iklimlerle Geldiniz
Gözleriniz Kararliysa Sevmeye, Sevilmeye
Bu Gece Sabaha Dek Ipi Siz çekeeksiniz
Simsicak Deniz,
Gidemediklerimiz...
***
 

“..Henüz bir masal olan şu zaman, sana göstermeden bir yere gizlenmiş olabilir. Ya git, ya da kal. Mesafeyi dondurmuş, boğazını kurutmuş, dilini koparmış, başını döndürmüş olabilir. Git, ya da kal. Karşındaki karanlık, yüzüne çığlık çığlığa çarpıp duruyor olabilir. Git..Kal..Sadece parmaklarının yardımıyla konuşabilen şu dudaklardan sızan sayıklama, seni yaralıyor, yok sayıyor, yıldırıyor, başucunda bekliyor, yüzüne üflüyor, seni iyileştiriyor da olabilir. Gitme, kal. Hep zaman yok, kalmadı denecek. Hadi gitme. Kal. Ya da git! Dön geri. Bu yer, tutsak bir kimsenin ilk bedeni. Çoktan ayrıldı. Bu yer tek ayartılmanın, sevmenin sürekliliği..Ya git, ya da kal…Dön geri..”-Hür YUMER