mermerlerde
mavice bakınca gökyüzüne
günlerce
beklemede..
bazen..
heykeller de konuşur
Rodin in ellerinde..
bazen tanrılar susar
yıkılmış mabetlerde
palyaçolar susar
kızıl haçlar üstünde çivide..
ama Camille hep konuşur benimle..
kara gölgelerde döllenir
acılar ülkesinden gülümser
hüzünle
bazen
demir konuşur
tunç konuşur
susmaz namlulaşan dizelerde..
vurur yüreğimin tam on ikisine
bir gece vakti
yirmidört kerre
o zaman
mavice bir barut konuşur
dudaklarımın morunda
bir göz susar
dilimdeki mermide
bir el koparır
ellerimi
parmaklarım
son hecede
susar
ve
kusar
maskeleri
maskelenmişlerin
yüzüne
günlerce..
Volkan Kemal
24 Ocak 2013