David Bowie - Cat People (Putting Out Fire)

Interesting Vintage Photos of Chimpanzees & Monkeys

Zookeeper John Wilkie has a cigarette break with a caged monkey and its stuffed companion. (Photo by Fox Photos/Getty Images). December 1928

A pet baboon on board the Friendship. (Photo by Fox Photos/Getty Images). 3rd June 1929

A little girl with a ribbon in her hair cuddles a monkey. (Photo by General Photographic Agency/Getty Images). Circa 1930

Fully dressed chimpanzees sit on chairs and kiss. (Photo by General Photographic Agency/Getty Images). Circa 1930

A keeper takes three chimpanzees for a walk on leads at London Zoo. (Photo by Fox Photos/Getty Images). 13th May 1931

Bella the chimpanzee from Whipsnade Zoo gets behind the wheel. (Photo by Fox Photos/Getty Images). 10th August 1933

A little girl and her pet monkey play on the “Sea Salter” beach in Kent. The monkey decided it was time to become “King of the Castle”. (Photo by Fox Photos/Getty Images). 2nd July 1938

A close-up of a young chimp holding a bird. (Photo by Hulton Archive/Getty Images). Circa 1955

Joe the chimpanzee preparing for the football season. (Photo by Monty Fresco/Topical Press Agency/Getty Images). 19th August 1955

A chimpanzee, called Chee-Chee, at the wheel. (Photo by Hulton Archive/Getty Images). Circa 1950

Members of the Malayan Police Band Bachan Singh and Abdul Rahman due to appear at the Royal Tournament visit London Zoo and make friends with Anabella the Orang-Outang. (Photo by William Vanderson/Fox Photos/Getty Images). 30th June 1956

Twelve-year-old Joan Moore with stuffed monkeys at Edward Gerrard's, the taxidermists. (Photo by Fox Photos/Getty Images). 20th August 1958

A little rhesus monkey who lives at Whipsnade Zoo and is called 'Susie' is having a bath while holding the hand of her keeper who is gently pouring water over her. (Photo by Fox Photos/Getty Images). August 1959

A chimpanzee at London Zoo starts drinking before a zookeeper has finished pouring during practice for the Chimps Tea Party. (Photo by Harry Todd/Fox Photos/Getty Images). 31st May 1965

Dr. Vera Gatch holding Mae, a baby chimpanzee. (Photo by Harry Benson/Express/Getty Images). 11th January 1966

The chimps at London Zoo rehearse their parts in front of the press for the Tea Parties to be held at London Zoo. (Photo by Keystone/Getty Images). 30th May 1968

Ripple, a baby baboon born at London zoo on 7th May, 1971, with a keeper. (Photo by Central Press/Getty Images). 23rd June 1971

A tiger cub has a short chat with a chimp. (Photo by Ian Tyas/Keystone Features/Getty Images). 27th November 1979

British prime minister Margaret Thatcher (right) holding a chimpanzee. (Photo by Keystone/Getty Images). 1985

Pierpaolo Mittica Brings Us to the Most Polluted Places of the Planet

A combination of anger and sadness gets you when looking at photogrpahs Pierpaolo Mittica took in Karabash, a Russian city in the region of Chelyabinsk, where pollutant residuals and waste materials originated from the extraction and the production of copper are being carelessly introduced in the environment.

Pierpaolo Mittica is the author of the well-received Fukushima No-Go Zone, a reportage made in the rubbles of the Japanese city where three nuclear reactors exploded when Japan was hit by a disastrous earthquake+tsunami on 11 March 2011.
Mittica’s new work shares the same journalistic and enviromentalist nature of that project. It is called Living Toxic, a long-term exploration of the most polluted places on the planet. First stop is the already mentioned region of Chelyabinsk, where Mittica is currently working.

In 1957, this Russian land was the theater of a heavy nuclear accident, only topped by that of Chernobyl in terms of severity, and yet mostly unknown. Besides the copper manufacturers of Karabash, Pierpaolo Mittica found here big steel plants built back when URSS was still a thing, such as that of Magnitogorsk (in Russian, “City of the magnetic mountain”), which have been functioning since the early years of the last century and operate in disregard of the current standards for the protection of the environment.

Some of the photographs you are seeing have already been presented for the Leica Photographers Award, others are being published by Fotografia Magazine for the first time. Along the photographic project, Living Toxic will comprise a series of documentary films which Pierpaolo Mittica will make with Alessandro Tesei, director and video-maker, and Michele Marcolin, researcher and camera operator, and will be produced by the Italian Sydonia Production.



[related-posts]







All images © Pierpaolo Mittica. Visit his website to see more of his work.

Nikon Small World 2013

 
3rd Place winner of the 2013 Small World Photomicrography Competition, 
a 20x close-up of a marine worm by Dr. Alvaro Esteves Migotto, 
of the Universidade de Sao Paulo, Centro de Biologia Marinha, Brazil. 
(Dr. Alvaro Esteves Migotto)

First place winner in the competition, this image depicts a colonial 
plankton organism, Chaetoceros debilis (marine diatom), 
magnified 250x by Wim van Egmond, of the Micropolitan Museum, B
erkel en Rodenrijs, Zuid Holland, Netherlands. (Wim van Egmond)

Honorable Mention: This 100X image of an adult mouse foot showing blood vessels, immune cells and soft tissues, by Dr. Andrew J. Woolley, Himanshi Desai and Kevin Otto, Purdue University, Indiana. (Dr. Andrew J. Woolley, Himanshi Desai and Kevin Otto)

Image of Distinction: A 4x image of a worker ant, (Aphaenogaster senilis) by Dimitri Seeboruth, from Paris, France. (Dimitri Seeboruth)

Image of Distinction: A 6.6x image of a benthic fish egg cluster, by Dr. Jaime Gomez-Gutierrez, Centro Interdisciplinario de Ciencias Marinas, Mexico. (Dr. Jaime Gomez-Gutierrez)
Honorable Mention: A 200x view of the radula (rasping organ) of the mollusc Buccinum undatum (Common Whelk), by Dr. David Maitland, from Feltwell, Norfolk, UK. (Dr. David Maitland)
Image of Distinction: An image of primary rat brain astrocytes cultured in a SynVivo BBB (blood-brain barrier) device, by Ashley M. Smith, CFD Research Corporation, Huntsville, Alabama. (Ashley M. Smith)
Image of Distinction: A 20X view of silicon nanocrystals in silicon dioxide, by Jan Valenta and Benjamin Bruhn, Charles University, Faculty of Mathematics and Physics, Czech Republic. (Jan Valenta and Benjamin Bruhn)
This image of an annelid larva magnified 100x, by Christian Sardet, of the Department of Life Sciences, Center National de la Recherche Scientifique, France, took 18th Place. (Christian Sardet)
A 10x view of the buckling of a hydrogel bilayer due to swelling, by Catherine Russell and Dayong Chen, University of Massachusetts, Amherst, Department of Polymer Science and Engineering. (Catherine Russell and Dayong Chen)
Image of Distinction: A 40X view of abdominal segments of Diptera Blephariceridae larvae, by Fabrice Parais, of DREAL de Basse-Normandie, France. (Fabrice Parais)
Image of Distinction: A 60X view of a clam glochidia (larva), by Mark A. Sanders, of the University Imaging Centers, University of Minnesota. (Mark A. Sanders)
Honorable Mention: A 40x view of the crystallization of tartrazine (dye primarily used as a food coloring), by Frederic Labaune, Education Nationale, Auxonne, France. (Frederic Labaune)
Image of Distinction: A 50x image showing a cross-cut through an assembly of two dark-brown fiber-reinforced composite pieces, which are bonded together with gray adhesive and back-filled with a blue mass of composite material, by Peter Pook, Composites Atlantic Ltd., Lunenburg, Nova Scotia. (Peter Pook)
Image of Distinction: A 200x magnified view of Daphnia magna (a freshwater flea), by Jerzy Rojkowski, from Krakow, Poland. (Jerzy Rojkowski)
 
This 7th place winner by Dr. Jan Michels, from Kiel, Germany, shows a 
20x magnification of the adhesive pad on a foreleg of Coccinella septempunctata
 (ladybird beetle). (Dr. Jan Michels)

Kazım Koyuncu için sokağa şarkılar söyle!

kazim koyuncu - gidiyorum

25 Haziran 2014

“Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim. Ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem”
Şarkıları dilden dile dolaşmaya devam eden Kazım Koyuncu  ölüm yıl dönümünde ülkenin birçok yerinde anılacak.  25 Haziran Çarşamba günü Hopalılar Kazım Koyuncu’nun ölümünün 9. yılında sokağa şarkılar söyleyecek. Anma etkinliği Hopa’nın Pançol köyünde bulunan Kazım Koyuncu’nun anıt mezarı başında saat 13.00’da gerçekleşecek. Ardından Grup Praksis’in 3-4 Ağaç Kervanı etkinliği kapsamında saat 18.00’da Hopa parkında bir konser düzenlenecek.
Kazım Koyuncu kanser nedeniyle 25 Haziran 2005’te yaşamını yitirmiş 26 Haziran 2005’te İstanbul’da binlerce insan Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda Kazım’ı İstanbul’dan Hopa’ya uğurlamış, Hopa’da ise yine binler Kazım’ı karşılamıştı. Kazım Koyuncu adına 2007 yılında İstanbul’da Halkevleri’nin çıkardığı ‘Dünya’da bir yerdeyim’ albümünden başlayan dayanışma ağı ile Kazım Koyuncu Kültür Merkezi kuruldu. Kazım Koyuncu Kültür Merkezi’nde binlerce insan piyasa ilişkilerinin dışında gönüllülük temelinde sanat çalışmalarına katıldı ve eğitimler aldı. Yıllar içinde birçok farklı noktada Kazım Koyuncu’nun adına heykeller dikildi. Adını taşıyan sokaklar, kültür merkezleri oluşturuldu.
Bir devrimci Hopalı
Kazım Koyuncu Karadenizliydi. Artvin’in yaylaların yeşiliyle denizin mavisini buluştuğu Hopa ilçesinin bugünkü adı Yeşilyurt olan P’anç’ol köyünde 7 Kasım 1971′de doğdu. Kazım Koyuncu çocukluk günlerini anlatırken “Kitap okuyan babamdan kaynaklı olarak diğer çocuklardan farklı oldum” diyerek babasının farklılığın kendisine nasıl yansıdığının altını çizer. Hopa’da bakkallık ve berberlik yaparak ailesinin geçimini sağlayan Cavit Koyuncu, 1960’larda Türkiye İşçi Partisi’nin kuruluş dönemlerinde partililerle tanışmış, dükkanı öğrencilerin kitap-gazete okuma yeri haline gelmişti. 12 Eylül’ün ardından Erzurum’da 6 ay hapis yattığı sıralarda Kazım 10 yaşındadır ve aile anne Hüsniye Koyuncu’ nun gayretleriyle ayakta kalır. Baba Cavit Koyuncu’nun aldığı mandolin ve amcasının Almanya’dan getirdiği gitar, Kazım’ın müzik yaşamına ilk adımlarının nedeni olur.
Kazım Koyuncu “17 yaşında köyünden çıkar” ve 1989 yılında İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne girer. 1993′te okulu bırakır ve sadece müzik yapmaya karar verir.
Kazım, 1990 yılında Çağdaş Sanat Atölyesi’nin etkinliklerinde yer aldı. Çağdaş Oyuncular’ın sahneye koyduğu ”Faşizmin Korku ve Sefaleti” adlı oyunun müziklerini yapar. 1991 yılında Ali Elver ile birlikte kurduğu ve müziğe başladığını söylediği “Grup Dinmeyen”in Sisler Bulvarı isimli bir albümü akıllarda yer etmiştir.
Zugaşi Berepe
Kazım Koyuncu Dinmeyen’in ardından 1993 yılında Zuğasi Berepe (Denizin Çocukları) isimli yeni bir grubun kuruluşunda yer alır. Zuğaşi Berepe, Kazım’ın müzik yaşamında bir dönemeç olacaktır.
Zuğaşi Berepe, Kazım Koyuncu’nun müzik yaşamında olduğu kadar Lazca söyleyen bir rock grubu olarak da Türkiye’de önemli bir adımdır.
Lazcayı keşfetmek; Zuğaşi Berepe
Kazım Koyuncu’nun bu dönemlerde tanıştığı Mehmet Ali Beşli, Lazca müzik düşüncesinden Kazım’a söz eder. Kazım, Mehmed Ali Barış Beşli, İlhan Karahan (Yabantaş) bir araya gelirler ve daha sonra Metin Kalaç’ ın da aralarına katılmasıyla Zuğaşi Berepe kurulur. Kazım Koyuncu Zuğaşi Berepe’nin önemini bir röportajında şöyle vurguluyordu: “Hiçbir şey düşünmeden Lazcayı keşfetmeye, keşfettiğimiz dille de müziği sonuna kadar özgür bırakmaya başladık. Lazca, rock müziği yapma konusunda çok ciddi bir dayanak oldu. Çok bakir bir dildi ve çok enteresan bölünebiliyordu. Melodileri sözlerle oturtmak için çok çaba sarf etmedik… Yaptıkça büyük bir şey yaptığımızı anladık. Lazlarla karşılaştığımız anlar çok enteresandır. Uzun saçlı, küpeli yırtık pantolonlarımız vardı. 80 doğumlu insanlar hala Zuğaşi Berepe hayranları olarak geliyorlar. Özellikle şimdi Lazca rock müzik yapmaya başlayan gençleri görünce hakikaten bir şeyi başardığımızı düşünüyorum. Bizim bir amacımız vardı. Sadece Lazcayı korumak değil, yaşamaktı, yaşarken de bir şeyleri ifade etmekti. Biz kendi ilkelerimize sadık olduk. Lazca bize çok büyülü bir şey de kattı. 6-7 sene sürdü.”
Zuğaşi Berepe 1995′te “Va Mişk’unan-Bilmiyoruz”, 1998′de “İgzas- Gidiyor” albümlerini çıkardı. Gruba zamanla bas, perküsyon ve flütü ile Cafer İşleyen, elektrogitarda Gürsoy Tanç, davuda  Zülküfil Murat Dilek ve Uğurcan Sezen katılmıştı. Tulumda ise Mahmut Turan vardı. Zuğaşi Berepe’nin Brüksel konseri sırasında canlı kayıt edilen parçaları kısıtlı sayıda bastılan Bruxel Live (1998) albümü de ilgi gördü. Zuğaşi Berepe 1998′de dağılır, dostluk ise sürer.
Yola devam
Zuğaşi Berepe’den ayrıldıktan sonra Tuncay Akdoğan’ ın“Serüvenciler” grubunun kuruluş aşamalarına katılır. Bu çalışmalar sırasında kaydettiği“Darbedar” adlı şarkı, Akdoğan’ın 22 Kasım 2004’te ölümünden sonra arkadaşları tarafından çıkarılan “Veda” adlı albümde yer alır. Kazım, 2000 yılında Beyoğlu Metropol Müzik’in çıkardığı Salkım Söğüt dizisinin ikincisinde daha sonraları kendisiyle neredeyse özdeşleşen Megrelce “Didou Nana” şarkısını, Lazca çok sevilen bir türkü olan “Golas Empua Yulun” ile “Dağlarda Kar Sesi Var” türküsü ile yer aldı. Salkım Söğüt-4’te ise Kazım’ın seslendirdiği en güzel şarkılardan olan ve Viya albümünde de yer alan“Ou Nana” şarkısında İlkay Akkaya ile düet yaptı.
Beyoğlu Metropol Müzik’in sahibi Faruk Altun’ un yapımcılığını üstlendiği Viya albümünü çıkarır. Viya’da Lazca, Gürcüce, Hemşince anonim şarkılar ve Laz sanatçı Hasan Xelimişi’nin eserlerini söyledi.
Kazım Koyuncu, yılında Kanal D televizyonunda yayımlanan Gülbeyaz adlı televizyon dizisinin müziklerini yapar.
Kazım Koyuncu ikinci albümü Nisan 2004′te Beyoğlu Metropol Müzik’ten yayımlanan Hayde’dir. Hayde’yi hazırladığı dönemde Kemal Sahir Gürel ile birlikte Sultan Makamı adlı televizyon dizisinin müziklerini yapar.
Demokratik kitle örgütlerinin düzenlediği konserlere, dayanışma amaçlı etkinliklere her zaman katılacağını “Açıkhava Tiyatrosu’nda çok güzel bir konser yapabiliriz ama La bella düğün salonunda bir sendikanın etkinliğinde grubumla birlikte çıkmayı istiyorum çünkü bunlar insanı kendisine getiriyor. Bütün bu etkinliklerin tamamına ve o hayatın tamamına eşlik edeceğim. bundan başka şans bulmuyorum kendime” sözleriyle dile getirmişti.
Müzisyenlerle dayanışma
Müzisyen arkadaşlarıyla her zaman dayanışma içinde olan Kazım Koyuncu, Patika grubunun 2005 yılında çıkardığı albümüne destek olmuş “Aşk Beni Büyütmedi” albümünde “Yalnızlık Şarkısı” adlı şarkıyı seslendirmişti. Umay Umay’ın “Ağzı Bozuk Aşk Mektubu” albümünde Megrelce şarkı olan Gyuli Çkimi’nin melodisindeki bir şarkıda düet yaptı. Karadenizli türkücü Hülya Polat’ ın Rino albümünün müzik yönetmenliğini üstlendi. Tunay Bozyiğit’ in “Seyduna Türküleri” dizisinin üçüncüsüne de sesiyle katkıda bulunmuştu.
Hastalığa meydan okuma
2004 yılının sonlarında Aralık ayında Kazım Koyuncu’ya testis kanseri teşhisi konuldu ve kısa bir süre sonra tüm dostları, dinleyicileri kötü haberi aldı. Kazım nefesi yettiği kadar sesi çıktığı kadar müziğinden ve direncinden vazgeçmedi ve kemoterapi tedavisi sırasında 4 Şubat 2005′te İstanbul’da Taksim’deki Yeni Melek Gösteri Merkezi’nde izleyicileriyle kucaklaştı. Konserlerinden vazgeçemezdi ve belki biraz da sevenlerini üzmek için “ha kanser ha konser” diye esprili yapmaktan geri kalmamıştı. Gördüğü ilaç tedavisinden çok sevdiği saçlarının tamamen dökülmesini beklemeden kendisi kestirmiş ve grubundaki bütün dostları da aynı şekilde saçlarını kestirerek yüreklerinin Kazım ile birlikte olduğunu göstermişti. Bu konserde gruba nefesli sazlarıyla müzisyen dostu Kemal Sahir Gürel de katılmıştı.
Çernobil’in sorumlularına vurgu ve sağlık hakkı mücadelesi
Kazım, 23 Nisan 2005 günü Trabzon Dernekler Birliği’nin İstanbul Ticaret Odası’nda düzenlediği ”Çernobil’in etkileri ve Hasta Hakları” panelinde yaşam, hastalık, bilimi sorguladığı bir konuşma yaptı, Çernobil’in Karadeniz’i kansere boğan etkilerini ve bu konuda sorumluluğu olan siyasal iktidar ve devlet kurumlarını sorguladı. Sağlık hakkının önemine değindi.
Kazım Koyuncu, 30 Nisan 2005 tarihinde Trabzon Gazeteciler Cemiyeti’nin ödülünü almak için Trabzon’a gittiğinde hastalığı ilerlemişti ve ağrılarına karşın ayaktaydı. Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde gençlerle bir kez daha buluştu ve çok sevdiği gibi horonlar tepildi, bir ağızdan şarkılar söylendi.
Uğurlama
Kazım Koyuncu 25 Haziran 2005 günü tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirdiğinde gerçekten de bir yürüyüş başlatmıştı. Kazım Koyuncu’yu İstanbul’dan uğurlamak üzere Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda bir tören düzenlenmiş ve çok kısa sürede duyurusu da yapılımamıştı ama 26 Haziran 2005 günü binlerce kişi gözyaşları içerisinde gelmişti. Genç yaşlı, işadamı, işçi, öğrenci, sanatçı, toplumun tüm kesimlerinden gelip Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nu dolduranları acılarını isyana dönüştürmüş Çernobil kazasından sonra kayıtsız kalan devlet, hükümet yetkililerinin tutumlarını sorgulamıştı. Binlerce kişi Kazım’ı taşıyan aracın arkasından Taksim’e kadar yürüdü, sloganlarını kesmedi. Aynı akşam Kazım’ı Trabzon Havaalanı’ndan alan Karadenizliler doğduğu Hopa’ya doğru arkasından büyük bir konvoy oluşturdular. Yağmur altında Trabzon’un, Rize’nin ilçelerinden geçerken otoban kenarlarından, balkonlardan, pencerelerden isyankar çocuklarına el salladılar bağırlarına bastılar.
Kazım, 27 Haziran 2005 günü artık adı Sugören olarak değiştirilen 2-3 km uzaklıklıktaki K’ise’deki evinden binlerce seveni tarafından alınıp tulum sesleri arasında Hopa Meydanı’na getirildi. Ailesi, grup arkadaşları, sanatçı dostları, sevenleri, nişanlısı Gönül Bozoğlu duygularını Hopalılarla ve Türkiye’nin dört bir yanından gelenlerle paylaştılar. Kazım’ı doğduğu P’anç’ol’a doğru giderken arkasında binlerce kişi vardı. P’anç’ol’un biraz yukarısında yaylaların karşında, doğduğu topraklara emanet ettiler Kazım’ı.
Kaynak: Kazım Koyuncu Kültür Merkezi, Sendika.Org